Sovyetler Birliği’nde herkesin aynı maaşı aldığı düşünülse de, bu bilgi tamamen doğru değil. Sınıflar arası ayrımın oldukça düşük olduğu, birçok kamusal hizmetin ücretsiz verildiği Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nde cüzi miktarlarda olsa da çalışanlara maaş ödemesi yapılıyordu.
Modern dünyada yüksek gelir, her zaman zeka ve zihinsel aktivite gerektiren işlerle ilişkilendirilmiştir. Bu nedenle toplumda en yüksek maaşı doktor, mühendis ya da avukatların alması olağan karşılanır. Ancak bu durum Sovyetler Birliği zamanında oldukça farklıydı.
Maaşlar arasında anlamlı bir ayrım olmasa bile, en yüksek ücreti alanlar her zaman bedensel işlerde çalışan kişilerden oluşurdu. Rusya arşivlerinde yapılan incelemeler sonucunda hazırlanan rapora göre Sovyetler’de en yüksek maaş alan meslekler şu şekilde:
SONDAJCILAR VE KUYU TAMİRCİLERİ
Sondajcıların ve kuyu tamircilerinin aylık maaşları, çalıştıkları bölgeye göre değişiklik gösterirdi. Buna karşın bu işlerde çalışanlar, neredeyse toplumun her kesiminden daha fazla para almaktaydı.
Ödeme raporlarına göre kuyu tamircileri ve sondajcılara ödenen maaş skalası 280 ile 1400 ruble arasında değişiklik gösteriyordu.
MADENCİLER
Dünyanın en zor beden işçileri arasında yer alan madenciler, Sovyetler Birliği döneminde toplumun en değer gören kesimleri arasındaydı. Toplumun en yüksek maaş alan kesimleri arasında yer alan madenciler, aynı zamanda sosyal haklar açısından da belirli imtiyazlara sahiplerdi.
Örneğin beşinci sınıf bir madenci, çalışması karşılığında 400 ila 500 ruble alırdı. Uzun ayaklı bir madenciye ise 440 ruble ödenirdi ve altıncı sınıf madencilik çamaşır makineleri operatörüne 491 ruble aylık verilirdi.
FABRİKA YÖNETİCİLERİ
Sosyalist devrim sonrasında hızla sanayileşme sürecine giren Sovyetler Birliği’nde toplumun dinamosunu fabrikalar oluşturuyordu. SSCB’de liderlik pozisyonundaki kişiler, toplumun oldukça üzerinde maaşlar alabiliyordu.
Örneğin, bir metalurji tesisinin başkanı yaklaşık 500 ruble ve yönetmen – 800 ila 1000 ruble arasında maaş alırdı. Daha az bilinen işletmelerde çalışanlar ise bu miktarlardan daha düşük aylıklar almaktaydı.
PETROL ÜRETİMİYLE İLGİLİ MESLEKLER
Petrol işçilerinin iyi maaşlar alması Sovyetler Birliği’nde en olağan durumlardan biriydi. Ancak kültür nedeniyle SSCB’de kimse aldığı maaş ile övünmezdi.
Normal şartlarda jeologlar, ekonomistler ve muhasebeciler 140-180 ruble maaş alırdı. Mühendislere ise daha fazla ödeme yapılırdı.
ELLERİYLE ÇALIŞANLAR
Modern dünyanın aksine Sovyetler Birliği’nde beden gücüyle yapılan işler, zeka gerektiren işlerden daha değerliydi. Bu nedenle elleriyle çalışan işçilerin ağır fiziksel emeklerinin karşılığında daha yüksek aylıklar verilirdi.